Ο Covid-19 μας επηρέασε όλους με πολλούς τρόπους και ίσως συνεχίζει να το κάνει.
Πώς έχει επηρεάσει όμως την συναισθηματική και νοητική μας υγεία?
Σίγουρα πολλοί από εμάς δείξανε άρνηση στα αρχικά στάδια, μην θέλοντας να πιστέψουν αυτά τα άσχημα νέα, ή ίσως σαν απόκριση στην ραγδαία αλλαγή που θα είχε στη ζωή τους η ύπαρξη του συγκεκριμένου ιού.
Κάθε αλλαγή είναι ένα βήμα στο άγνωστο. Επομένως το ασυνείδητό μας, αντιλαμβάνεται ένα πιθανό θάνατο. Λέγοντας θάνατο εδώ, εννοούμε την παύση όσων ξέρουμε, συνηθειών που μπορεί να είχαμε ή ακόμα και της ελευθερίας μας να βγούμε από το σπίτι κατά βούληση.
Όπως είναι λογικό, στη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων, λίγο έως πολύ, προξενήθηκε το αίσθημα του φόβου. Για την προσωπική υγεία μας, για την υγεία των κοντινών μας και αγαπημένων ανθρώπων, ή σε συλλογικό επίπεδο, για τις αδικοχαμένες ζωές τόσων χιλιάδων συνανθρώπων μας.
Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα που έχει την βάση του στο μέλλον. Φοβόμαστε για κάτι που ΘΑ γίνει ή που μπορεί να συμβεί. Όταν ο φόβος μας δεν δημιουργείται εξ’ αιτίας ενός πραγματικού ερεθίσματος, όπως παραδείγματος χάρη το να βλέπουμε ένα λεωφορείο να έρχεται κατά πάνω μας, ή να μας κυνηγάει ένα άγριο ζώο, αυτό το συναίσθημα έρχεται παρέα με αυξημένα επίπεδα στρες και άγχους. Με τη σειρά του, το άγχος μας ωθεί να σκεφτόμαστε κυκλικά, ξανά και ξανά την επικείμενη καταστροφή.
Για όσους από εμάς ήμασταν τυχεροί και προσεκτικοί και παραμένουμε υγιείς, το μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα αυτής της περιόδου ήταν ο αναγκαστικός περιορισμός μας στα σπίτια μας.
Αυτό είχε πολλαπλές επιπτώσεις στην ψυχολογία μας.
Για ορισμένους ανθρώπους, ήταν ένα μεγάλο πλήγμα στον εργασιακό τομέα και κατ’ επέκταση στα οικονομικά. Ανασφάλεια και άγχος εντείνονται αυτόματα όταν υπάρχει η πιθανότητα να έχουμε οικονομικά προβλήματα, πόσο μάλλον, όταν αυτό είναι πλέον μια βεβαιότητα.
Ο εγκλεισμός, ίσως επηρέασε τις σχέσεις μας με τα άτομα με τα οποία μένουμε είτε αυτά είναι οικογένεια, σύντροφοι ή φίλοι.
Όταν και οι δύο ή περισσότεροι άνθρωποι που εμπλέκονται σε μια σχέση είναι σε ένταση και κακή ψυχολογία, οι τριβές, είναι δυστυχώς αναπόφευκτες και πιθανόν επίσης να έχουν μεγαλύτερη ένταση.
Τέλος, για όσους από εμάς έπρεπε να περάσουν αυτό το διάστημα μόνοι τους, δεν είναι λίγες οι πιθανότητες να πυροδότησε αισθήματα αποκοπής από το σύνολο και μοναξιάς.
Θλίψη, μελαγχολία, απογοήτευση, άγχος, φόβος και ψυχικός πόνος είναι συναισθήματα που συχνά μας προκαλούν το δευτερογενές συναίσθημα του θυμού. Δευτερογενές συναίσθημα χαρακτηρίζεται εκείνο που προκαλείται σαν αντίδραση ή αποτέλεσμα κάποιου άλλου.
Αισθανόμενοι άσχημα είναι εύκολο να πέσουμε ή να εντείνουμε κακές συνήθειες, πώς θα ήταν όμως αν γυρνούσαμε όλη την αρνητική αυτή κατάσταση και ενέργεια σε θετική?
Πώς θα ήταν να βλέπαμε αυτή την περίοδο σαν ευκαιρία να βελτιώσουμε τη σχέση μας με τον εαυτό μας, με τους κοντινούς, σημαντικούς μας άλλους, με το σώμα μας?
Με μικρές αλλαγές στην οπτική μας γωνία και στην καθημερινότητά μας, μπορούμε να γυρίσουμε μια αρνητική κατάσταση σε πολύ παραγωγική και θετική.
Έχοντας δημιουργικές ασχολίες που μας δίνουν νόημα και έμπνευση, φροντίζοντας το σώμα μας με γυμναστική της αρεσκείας μας, με σωστή διατροφή και ύπνο, αφιερώνοντας ποιοτικό χρόνο και ενέργεια στους ανθρώπους που αγαπάμε, μπορούμε να φέρουμε ουσιαστική αλλαγή.
Εάν παρόλα αυτά οι αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα είναι πολύ μεγάλης έντασης, καλό είναι να ζητήσουμε τη βοήθεια ενός ειδικού.
Η συμβουλευτική και η ψυχοθεραπεία παρέχουν τη δυνατότητα να κοιτάξουμε βαθειά μέσα μας, να αναγνωρίσουμε και να καταννοήσουμε μη λειτουργικά μας μοτίβα και να τα αλλάξουμε.
Οι θεραπείες ψυχικής υγείας ευτυχώς μπορούν να λάβουν χώρο με όλα τα μέσα ασφάλειας και προφύλαξης (μάσκα, απόσταση μεγαλύτερη των 2 μέτρων ή ακόμα και μέσω τηλεδιασκέψεως).
Δυνατός δεν είναι εκείνος που παλεύει μόνος του ή που εθελοτυφλεί στο πρόβλημα.
Δυνατός είναι αυτός που αναγνωρίζει ότι χρειάζεται βοήθεια και την ζητάει.
Κλείστε τώρα το ραντεβού σας!